Je browser is verouderd en geeft deze website niet correct weer. Download een moderne browser en ervaar het internet beter, sneller en veiliger!

Nachtwandeling: een moment van onrust en hoop

Nachtwandeling: een moment van onrust en hoop

Terug naar alle verhalen

Brustina (43) is sinds 2015 pleegouder. Ze woont samen met haar man Johan en hun zoon Siem (10). Maandelijks schrijft ze over haar belevenissen als pleegouder.

Toen de vakantie naderde, gebeurde het weer. Rhani, overspoeld door emoties, glipte midden in de nacht naar buiten. Overdag bieden school, werk en het gezin afleiding, maar 's avonds overvallen haar gevoelens van gemis, schuld, eenzaamheid en angst. Soms zo heftig dat ze wil vluchten. Toch weet ze diep vanbinnen dat ze nergens heen kan – terug naar huis wil ze niet, in ieder geval niet naar de oude situatie.

Binnen enkele minuten merken we dat ze weg is. Via onze telefoon zien we waar ze is. Mijn man gaat haar met de auto zoeken, terwijl ik thuis blijf bij de rest en hoop dat ze veilig is, dat hij haar vindt en dat ze wil instappen. Gelukkig is ze snel gevonden en komt ze mee naar huis. Zonder woorden open ik mijn armen, haar hoofd rust op mijn borst en ze stort haar hart uit. Intens verdrietig, maar ook opgelucht en veilig. Het is verwarrend voor haar, maar langzaam begint ze te geloven dat ze waardevol is, dat wij er voor haar zijn en niet boos worden als ze in paniek wegloopt.

Toen de rust was teruggekeerd, stelde ik voor: ‘Als je weer wilt wandelen, zeg het me dan. Dan loop ik met je mee, veel gezelliger. Misschien nemen we de hond ook mee.’ Ze lachte hardop: ‘Wauw, dat is echt een goed idee!’

Ik schreef een gedicht voor haar:

In het donker
Ziet niemand mijn tranen
In het donker
Ben ik alleen
In het donker

Struin ik langs lanen
In het donker
Ik weet niet waarheen.
Totdat het licht wordt
Blijf ik dwalen
Totdat het licht wordt

Zoek ik een pad
Totdat het licht wordt
Of jij me komt halen
En als het dan licht wordt
Heb ik het ergste gehad.

In het donker
Ziet niemand mijn tranen
Maar met een klein lampje
Dan zien ze het toch In het donker
Kan ik even dwalen
En in het licht
Verdwaal ik soms nog.

Zo roep ik om hulp
In het donker van mijn leven
Zo komt er ook hulp
En klaart het iets op
Zo’n lichtpuntje, al is het maar kort
Maakt dat mijn weg
Iets zichtbaarder wordt.

Contact met Trudie of Chantal

Wat kun je precies van het pleegouderschap verwachten? Hoe ervaren andere pleegouders het pleegouderschap? Soms kan het fijn zijn om de ervaringen van een andere pleegouder te horen. Bij iHub werken twee ervaringsdeskundigen met veel ervaring. Trudie (op de foto links) en Chantal (rechts) vangen al jaren pleegkinderen op en kunnen je veel vertellen over hoe dit in de praktijk gaat. Ze staan je graag te woord om je vragen te beantwoorden of hun ervaringen met je te delen.

Contact

Bezoek een informatieavond

Twijfel je of jij de juiste persoon bent voor pleegouderschap? Tijdens een informatieavond krijg je alle informatie om erachter te komen of pleegouderschap bij je past. Deze avonden worden georganiseerd voor personen die het pleegouderschap overwegen en hier meer over willen weten. De informatieavonden worden gegeven door ervaren trainers van de afdeling instroom van pleegzorg. Het bijwonen van een informatieavond verplicht je tot helemaal niets.